Kachinlay - စိတၱဇခရီးသည္

စိတၱဇခရီးသည္

လူတစ္ေယာက္မွာအိပ္မက္ကိုယ္စီရွိစျမဲမို႕ ကိုယ့္အိပ္မက္ကို ကိုယ္စီမံပိုင္ခြင့္အျပည့္အ၀ရွိတယ္လို႕ “ဧကရီ“ေတာ့ယံုၾကည္တယ္ ဒါေပမဲ့ အဲဒီ အိပ္မက္ကို မႏိႈးတမ္း တြယ္ကပ္ေနမယ့္ လူကေတာ့ အသက္သြင္းလို႕ရမွာပါ ႏိႈးတ၀က္အိပ္မက္ဆိုရင္ေတာ့ အဲဒီအိမ္မက္ကို အေကာင္ထည္ေဖာ္ဖို႕ဆိုဒါ ၀ိုးတ၀ါးနဲ႕ပါ အဲဒီ၀ိုးတ၀ါးအိပ္မက္ထဲကေနပဲ မေသခ်ာမႈေတြ၊ ယံုၾကည္ခ်က္ေတြယိုင္န႕ဲေနတဲ့ မေရရာတဲ့ မနက္ျဖန္ ေပါင္း မ်ားစြာထဲက အိပ္မက္တခုအတြက္ “ဧကရီမိုး“ ဆိုတဲ့သာမန္ မ္ိန္းကေလး တစ္ေယာက္ဘ၀ကို ပိုင္ဆိုင္ခြင့္မရွိတဲ့ စိတၱဇခရီးသည္အတြက္ ဘယ္လိုမ်ားျဖတ္သန္းခရီးႏွင္ရအံုးမလဲဆိုဒါကေတာ့ ............

“ဧကရီ“ တို႕ရဲ႕ေမာင္ႏွမ၀မ္းကြဲေတြက မ်ားလိုက္တဲ့ျဖစ္ျခင္း အဘြားနဲ႕အဖိုးကေတာ့ မ်က္စိေနာက္လည္းေနာက္စရာေပါ့၊ ၁၆ေယာက္ဆိုဒါ နည္းလားေနာ္ အဲမွာ မနက္မိုးလင္းဒါနဲ႕ ျခံၾကီးထဲကေနကိုအသံေတြပြက္ေလာကိုရိုက္ေနဒါ ၊ ပတ္၀န္းက်င္ဆိုဒါလည္း မရွိဘူး ကေလးဘ၀မွာ အဲဒါေကာင္းတယ္ အပူအပင္လည္းမရွိေတာ့ ဘာမွဂရုစိုက္စရာမလိုဘူး၊ ၾကားလည္းမၾကားရပါဘူး ျခံၾကီးကအရမ္းက်ယ္ေတာ့ ဘယ္သူ႕ကိုမွ အေႏွာင့္အယွက္မျဖစ္ဘူးေလ အဲတစ္ခုေတာ့ရွိဒါေပါ့ေနာ္ အဘြားနဲ႕အဖိုးစိတ္ညစ္တဲ့အခ်ိန္ေလးေတာ့ရွိတယ္ အဲဒါ ”ဧကရီ“ တို႕ေမာင္ႏွေတြ အိမ္ထဲထမင္း၀င္စားတဲ့အခ်ိန္ေလးေပါ့ ထမင္းစားခန္းထဲမွာေတာ့ “လက္ပံပင္ ဇရပ္က်“ ဆိုသလိုေပါ့ ေပ်ာ္လည္းေပ်ာ္စရာေကာင္းပါတယ္ေလ မ်ားလိုက္တဲ့ညီအစ္ကိုေမာင္ႏွမေတြ ထမင္းေကၽြးရတဲ့ အဘြားေတာ့မသက္သာဘူး ”ဧကရီ“ တို႕မိဘေတြေတာ့ သက္သာတယ္ ကေလးလည္းမထိန္းရဘူးေလ မိုးလင္းျပီဆိုဒါနဲ႕ အဘြားတို႕အိမ္ပဲေျပးျပီ မိုးျမန္ျမန္လင္းဖို႕ကို ဆုေတြေတာင္းေနဒါ သြားခ်င္လြန္းလို႕ေလ တခါတေလ ဆို “ဧကရီ“ အိမ္ေတာင္မျပန္ျဖစ္ဘူး အဘြားနဲ႕ပဲ အိပ္လိုက္ဒါ.........

ဘယ္ေလာက္ေတာင္ဆိုးသလဲဆို အဘြားကို မုန္႕ေတြပဲ ၀ယ္၀ယ္ေကၽြးခိုင္းၾကဒါေလ ေမာင္ႏွမေတြက အဘြားပိုက္ပိုက္ ရွိမရွိ မသိ မိုးလင္းျပီဆို ေခါက္ဆြဲစားရမွ ေန႕လည္ဆို အိမ္ေရွ႕က ၀က္သားတုတ္ထိုးစားရမွ ေက်နပ္ႏိုင္တဲ့ “ဧကရီ“ တို႕ကေလးဆိုးၾကီးဘ၀ေပါ့ ဒါေပမဲ့ ”ဧကရီ“ ကိုေတာ့ အဘြားက အခ်စ္ဆံုးပဲ တုန္ေနေအာင္ကို ခ်စ္ဒါ ဘာလို႕လဲဆိုေတာ့............

အဘြား။ ။ ဟဲ့သမီး မင္းသမီးကိုလည္းနဲနဲပါးပါးၾကည့္ပါအံုး ကေလးကဘာလိုသလဲဆိုဒါ ခုမင္း သမီးကဖ်ားေနဒါ ကိုယ္ေတြခ်စ္ခ်စ္ေတာက္ ပူေနဒါ ဘာေဆးတိုက္ရမလဲ ငါ့တို႕လည္းမသိဘူး၊ နင့္သမီးက ငါတို႕ေဆးနဲ႕တည့္လားမတည့္လားလည္းမသိဘူး လာေခၚအံုးဟ နင့္သမီးကို
အေမ။ ။ ဟုတ္ကဲ့အေမ သမီးလာေခၚလိုက္မယ္....

ဧကရီ။ ။ ဒီေန႕ေနလို႕မေကာင္းဘူး ေဆာ့ဖို႕လည္း အားမရွိေတာ့ ညီမေတြကိုပဲထိုင္ၾကည့္ေနရဒါ ဘာမွလည္းစားခ်င္ေသာက္ခ်င္စိတ္လည္းမရွိဘူး ဒါဧကရီ အျမဲတမ္းျဖစ္ေနက်မို႕ ကိုယ့္အတြက္ေတာ့မထူးဆန္းေပမဲ့ အဘြားေပါ့ စိတ္ပူေပးဒါ ဟိုနားမသြားနဲ႕ ဒီနားမသြားနဲ႕ဆိုျပီး လိုက္လိုက္ေအာ္ေနတယ္ သူ႕နားမွာပဲေနခိုင္းျပီးဘုရားစာေတြရြတ္ေပါ့ ပ်င္းလာရင္ အိပ္ခိုင္းတယ္ လူကအိပ္ယာထဲေရာက္ေနေပမဲ့ စိတ္က ျခံထဲမွာကစားေနဒါ အင္း.... ဒီခ်ိန္ဆို ငါလည္းသူတို႕နဲ႕ တူတူပုန္းတမ္း ကစားေနမယ့္အခ်ိန္ ဒီခ်ိန္ဆို ငါသီခ်င္းဆိုတဲ့အလွည့္ပဲ ဒီခ်ိန္ေလးေတာ့ျဖင့္ ငါတို႕အိမ္ေဆာက္တန္းကစားတဲ့အခ်ိန္ အိုးပိုးခြက္ကစားတဲ့ခ်ိန္ စတဲ့ တစ္ေယာက္တည္းအေတြး၀ကၤမၻာ ထဲေမွ်ာလႊင့္ရင္း အိပ္ရာထဲမွာ တစ္ေယာက္တည္းအထီးက်န္ေနရင္းေပါ့.............

ေမေမ။ ။ ဟဲ့သမီး ဖ်ားေနတယ္ဆို ဘာလို႕အိမ္မျပန္ဒါလည္း သမီးရယ္ လာလာ ေမေမတို႕ျပန္ၾကရေအာင္ ေနေကာင္းမွပဲ ျပန္လာေဆာ့ ဟုတ္လား သမီးကိုသူတို႕ေစာင့္ေနမွာပါ အခုအိမ္ျပန္ေဆးေသာက္ျပီးေတာ့ နားလိုက္အံုးေနာ္ သမီး လာလာ...
ဆိုျပီးေတာ့ အေမလာေခၚမွာပဲ အေတြးစကိုျဖတ္ေတာက္ရင္း
ဧကရီမိုး။ ။ ေမေမ သမီးကိုလာေခၚသလားဟင္ သမီးအရမ္းေမာတယ္ေမေမ ခုမထခ်င္ေသးဘူး
ေမေမ။ ။ သမီးကို ေမေမခ်ီမွာေပါ့ သမီးရဲ႕လာ ထရေအာင္သမီး ေဖေဖလည္းပါတယ္ သမီးကိုလာၾကိဳဒါေလ
ဒီလိုနဲ႕ အေမနဲ႕ပါသြားခဲ့ရတယ္ ကားထဲေရာက္ေတာ့ မ်က္လံုးေတြကေ၀၀ါးေနတယ္ ဘာမွလည္းမျမင္ေတာ့ဘူး အျမင္အာရံုတစ္လုံး ပိန္းပိတ္ေနတယ္ မ်က္လံုးကိုမဖြင့္ခ်င္ေတာ့ေလာက္ေအာင္ ဧကရီ အရမ္းပင္ပန္းေနတယ္ ညကလည္း ေကာင္းေကာင္းအိပ္မေပ်ာ္ဘူး အေတြးထဲမွာ အရိပ္မဲမဲနဲ႕ အေကာင္တစ္ခု ၾကီးလာလိုက္ ငယ္သြားလိုက္နဲ႕ ဘာၾကီးမွန္းကိုမသိတဲ့ အရာတစ္ခုပဲ တစ္ညလံုး စိုးမိုးေနတယ္

ေဖေဖ။ ။ ဟဟ ငါ့သမီးကေတာ့ စံပဲ ဒီေလာက္ေနမေကာင္းျဖစ္ဒါေတာင္ အေဆာ့မက္ေနတယ္ဟုတ္လား အိမ္မွာလည္းေဆာ့လို႕ရပါတယ္ သမီးရယ္ ေဖေဖနဲ႕ေမေမတို႕ရွိဒါပဲ သမီးေမာင္ေလးအငယ္ေလးလည္း ရွိတယ္ သူနဲ႕ေဆာ့ေလ ေနာက္ေနမေကာင္းဘူးထင္ရင္ အိမ္ကို ျပန္လာခဲ့ေနာ္သမီး ေပျပီးေတာ့ မေနနဲ႕ ဟုတ္လား ...
အေဖက ေျပာေျပာဆိုဆို ဧကရီနဖူးေလးကို လက္နဲ႕စမ္းၾကည့္တယ္ အေဖအသံကိုၾကားရတယ္ ဒါေပမဲ့ အာရံုေတြကအရမ္းကို ေႏွာင့္ေနျပီ ဘာမွလည္း မျမင္ခ်င္ မၾကားခ်င္ေတာ့ေလာက္ေအာင္ကို ေခါင္းေတြမူးလာတယ္ ေဟာ္ေျပာရင္းပဲ ႏွေခါင္းထဲကေသြးစက္ေတြထြက္လာျပီ ဒါနဲ႕ေခါင္းကို ေမ့ထားလိုက္တယ္ အေဖကိုလည္း ဘာမွျပန္မထူးႏိုင္ေတာ့ဘူး....................

ေမေမ။ ။ အေဖၾကီးေရ လုပ္ပါအံုး သမီးေလး ျဖစ္ျပန္ျပီ လုပ္လုပ္ မ်က္ႏွာသုတ္ပါ၀ါယူေပး
အေမက ဧကရီကို အေဖဆီလွမ္းေပးလိုက္တယ္ အေဖကလည္း ေပြ႕ျပီး ဧကရီကို ေခါင္းေမာ့ခိုင္းထားျပီ မ်က္ႏွာသုတ္ပ၀ါနဲ႕ မ်က္ႏွာကိုသုတ္လိုက္ ႏွာေခါင္းကို ညစ္ေပးထားလိုက္နဲ႕ အေဖနဲ႕အေမ ေတာ္ေတာ္ေလးကို ပ်ာယာခတ္သြားတယ္ ဧကရီေၾကာင့္ေပါ့ ဒီလိုအျဖစ္မ်ိဳး ေနာက္ႏွစ္ခါေလာက္ ဧကရီ ရင္ဆိုင္ရအံုးမွာလဲဆိုဒါကိုေတာ့ ကံၾကမၼာရဲ႕ၾကီးစိုးမႈေပၚမွာ မူတည္ေနတယ္..............

ေဖေဖ။ ။ ေမၾကီးေရ အိပ္ယာလိပ္ေတြျပင္ထားေတာ့ေဟ့ ထံုးစံတိုင္းေပါ့ သြားရအံုးမယ္
အေဖကေတာ့ အထာနပ္ေနျပီ ဧကရီ တစ္ခါျဖစ္ရင္ ေဆးရံုကို တစ္ခါေျပးရျပီဆိုဒါ အဲဒါေၾကာင့္ အေမ့ကို အိပ္ယာလိပ္ေတြျပင္ခိုင္းျပီး သြားမယ္လို႕ေျပာေနဒါ ဧကရီလည္း ေနာက္တစ္ခါ ထပ္သြင္းရအံုးမယ္ အဲဒီေသြးကို ေနာက္တစ္ခါထပ္ရႈရအံုးမယ္ စူးစူး၀ါး၀ါး အနံ႕ေတြကို ပိုးသတ္ေဆးလို႕ေတာ့ေျပာဒါပဲ ေဆးရံုမွာ မခံႏိုင္ဆံုးအနံ႕ ကိုခံရအံုးမယ္ အဲဒါေၾကာင့္လည္း ဧကရီက အိမ္ကိုမျပန္ခ်င္ပဲ အဘြားဆီမွာပဲေနခ်င္တယ္ သင္းပ်ံ႕တဲ့ သဘာ၀ေျမသင္းနံ႕ေလးကို ရႈရိႈက္ရင္းနဲ႕ ျခံထဲက ငု၀ါပန္းပင္ၾကီးေအာက္မွာ ထိုင္ျပီး ေဆာ့ေနတဲ့ ညီအစ္မေတြကို ေငးေမာရင္းနဲ႕ ေမာပန္းသမွ်ကို ေျဖေဖ်ာက္ပစ္ခ်င္တယ္ ဒါေပမဲ့လည္းေလ အဲဒီေသြးကိုမွမသြင္းရေသးရင္ မ်က္လံုးေတြလည္းမဖြင့္ခ်င္ေတာ့ေလာက္ေအာင္ကို ျပာေနတယ္ ရီေ၀ေ၀နဲ႕ ေခါင္းေတြလည္း မူးေနာက္ေနတယ္ အသက္ရႈဒါေတာင္ မ၀ေတာ့သလိုလို စိတ္ထဲမွာ တစ္ခုခုက ေျခာက္လန္႕ေနသလိုလိုနဲ႕ လူကညအိပ္ရင္လည္း အသံေတြၾကားလိုၾကား အရိပ္မဲၾကီးတစ္ခု ျမင္လိုျမင္နဲ႕ အိပ္မက္ဆိုးေတြကို ရင္ဆိုင္ျဖတ္သန္းခဲ့ရေပါင္းလည္း မ်ားျပီေပါ့ အမွန္တကယ္ေတာ့ ေသြးအားနည္းေရာဂါ ကိုခံစားေနရတဲ့သူကလြဲျပီး ဒီအျဖစ္ဆိုးမ်ိဳးကို ဘယ္သူကမ်ား ၾကံဳဖူး၊ ခံစားဖူးလို႕လဲေနာ္ အေဖနဲ႕အေမလည္း ဧကရီအတြက္ ေတာ္ေတာ္ေလးကို ပင္ပန္းေနျပီ စိတ္လည္းေတာ္ေတာ္ဆင္းရဲေနပါျပီ
ဘယ္၀ဘကေရစက္ေၾကာင့္လည္းမသိပါ သေဘာထားျပည့္၀လြန္းတဲ့ မိဘႏွစ္ပါးကိုမွ ဒီလို သမီးမ်ိဳးကို ေရစက္လာျပီးဆံုစည္းေပးရတယ္လို႕ ဧကရီလည္း ဘ၀ဆိုတဲ့ စိတၱဇဆန္လြန္းတဲ့ခရီးထဲကေန မ်က္စိလည္လမ္းမွားျပီးေရာက္လာတဲ့ စိတၱဇခရီးသည္ တစ္ဦးပါပဲလား......................

Welcome to everybody in JESUS NAME

This website was created for free with Own-Free-Website.com. Would you also like to have your own website?
Sign up for free