ထိုစကာႀကားေသာေျမြဘုရင္ကသင့္ဘုရင္အသိဥာဏ္ဟူျမည္မွ်မရွိသူျဖစ္မည္ဟုငါထင္သည္ထုိဆင္မ်ဳိးကိုျမင္ဖူးဘူးေ၀းႀကာေတာင္မႀကားဖူးဘူးသင့္အားလည့္ပတ္ေရႊ.ေတာမွာေသ
ေစရန္တမ်ဥ္ခိုင္သည္ဟုပင္ငါထင္သည္။ထိုသို႔မတရားေသာဘုရင္ကိုငါတို႔မႀကိဳက္၊သင္လမ္းျပပါနန္းေတာ္သို႔ငါလိုက္ခဲ့ေရႊ.သင့္ဘုရင္ကိုမိတိုက္သြင္းပစ္မည္းဟုေျပာႀကသည္။
ထိုအခါကေလးငယ္ကဖခင္ေျမြမင္း၊ကြ်န္ေတာ္မွာကတိအတိုင္းထိုဆင္ကိုမေတြ႔ေတြ႔ေအာင္ရွာရမည္ျဖစ္ပါသည္။ေရွ.ကိုဆက္ျပီသြားပါရေစဟုခြင့္ေတာင္ေရႊ.ေတာနက္ႀကီအတြင္းသို႔၀င္သြား
ေလသည္။ေတာနက္ႀကီအတြင္းလေပါင္းမ်ားစြာသြားေသာအခါရေသ့ေက်ာင္းတစ္ေက်ာင္းသို႔ေရာက္သြားေလသည္။ကေလးသည္ေက်ာင္းသို႔၀င္ျပီေနာက္ရေသ့ႀကီအာ
အရွင္ရေသ့အရွင္ရေသ့သည္ဦေခါင္(၇)လံုးႏွင္အျမီ(၇)ေခ်ာင္းပါေသာဆငိကိုေတြဘူးသလား၊ဘယ္မွရွိပါသလဲ၊သနားသျဖင့္ညြန္ႀကာေတာ္မူပါ၊ဟုေလွ်ာက္သည္။ထိုအခါရေသ့ႀကီကငါအသက္၂၀၀
ေက်ာ္ျပီသင္ေျပာေသာဆင္ကိုမူမႀကာဖူးပါသင္သိလိုပါကအိေရွေတာင္ႀကာလမ္းကိုသြားေလ၊ထိုေတာင္တြင္ငါ၏ဆရာအသက္၅၀၀ရွိေသာရေသ့ႀကီရွိသည္။သူကိုေမပါသူသိပါလိမ္
မည္ဟုေျပာလိုက္သည္။ကေလးငယ္သည္လည္းရေသ့ႀကီလမ္းညြန္သည့္တိုင္အေရွ.ဘက္ရွိေတာင္ေပၚသို႔တက္ခဲ့ျပန္သည္အသက္၅၀၀ရွိေသာရေသ့ႀကီ၏ေက်ာင္းသို႔ေရာက္ေသာ
အခါသူသည္ရေသ့ႀကီအာ
ဦေခါင္(၇)လံုးႏွင္အျမီ(၇)ေခ်ာင္ရွိသည္ဆင္ရွိေသာေနရာကိုေမးေလသည္။ထုိအခါအသက္၅၀၀ရွိသည့္ရေသ့ကလည္းမိမိဘာမွ်မသိထိုေရွတြင္ေတာင္တစ္လံုးေက်ာ္ရွိသည္။
နိုေတာင္တြင္မိမိ၏ဆရာအသက္၁၀၀၀ရွိသည့္ရေသ့တပါရွိသည္၊ထိုဆရာရေသ့ကိုေမးပါဟုညြန္ႀကာလိုက္ေလသည္။ထိုကေလးငယ္သည္အသက္၁၀၀၀ရွိေသာရေသ့ထံသို႔ေရာက္
သြားျပန္ျပီထိုထူးဆန္းေတသာဆင္အေႀကာင္ကိုပင္ေမးျပန္သည္။ထုိအခါအသက္၁၀၀၀ရွိေသာရေသ့ႀကီကလညး္အေျပမေပးႏိုင္ဘဲရွိသည္။သို႔ေသာ္ေယာက်ာ္းတို႔၏ဇြဲအတိုင္
ေတြေအာင္ရွာေပေတာ့ဟုမိန္႔ႀကားကာသူငယ္အားဦေခါင္(၇)လံုးအျမီ(၇)ေခ်ာင္ရွိေသာဆင္ကိုရွာစဥ္ေဘးအႏၱရယ္ကင္းရန္ေဆး၃လံုးေကြ်းလိုက္သည္။ထိုေဆး၃လုံး၏တန္ခိုးကာ
သိဒိၶျပီျပည္စံုသည္သွ်ဴျပီသည္ဟူ၏ကေလးငယ္နန္းေတာ္မွထြက္လာသည္မွာအိရေသ့ႀကီထံမွထြက္သြားေသာအခ်ိန္မွ၇ႏွစ္ႀကာရွိေလျပီထိုစဥ္သူ၏အသက္မွာ၁၇ႏွစ္အရြယ္ရွျပီျဖစ္ျပီး
လုလင္ႀကီတစ္ေယာက္
ျဖစ္ေနေပသည္။လုလင္သည္ရေသ့ႀကီထံမွထြက္ခြာလာခဲ့ျပီလေပင္းအေတာ္ႀကာေသာအခါဘိလူတုိ႔တိုင္ျပည္သို႔ေရာက္ရွိသြားေလသည္။ဘီလူမ်ားသည္လုလင္ငယ္ကိုစားရန္သတၱရုျပဳ
ေလသည္။သို႔ေသာ္ရွိန္းျပီေနေသာလုလင္ငယ္ျဖစ္ေသာေႀကာင့္မည္ကဲသို႔မွ်မတတ္ႏိုင္သည့္အတြက္လုလင္ငယ္အားေတာင္ပန္၀န္ခ်ကာဘိလူးစစ္သည္မ်ာ၏တင္ေလွ်ာက္ခ်က္ကို
ႀကားရေသာအခါလုလင္၏စြမ္းရည္သတိၱကိုႏွစ္ျခိဳက္လွသည္ျဖစ္ေရႊ.သူ၏နန္းေတာ္တြင္ပင္ေနေစကာအိပ္ေရွ.အရာေပးျပီသမိေတာ္ႏွင္ထိမ္းျမားေပးစားေလသည္။
ထိုသို႔ေနတိုင္လုလင္သည္ဦးေခါင္(၇)လံုးႏွင့္အျမီ(၇)ေခ်င္းရွိေသာဆင္ကိုစံုစမ္းလ်က္ရွေလသည္။တေနတြင္ဘိလူးအိုတစ္ဦထံမွနန္းေတာ္အေရွ.ႏွင့္ယူဇာနာတရာမွ်ေ၀းသည့္ေတာ
နက္ႀကီတြင္ဦေခါင္း(၇)လံုးႏွင့္အျမီ(၇)ေခ်ာင္ရွိေသာဆင္တစ္ေကာင္ရွိသည္ဟုႀကားေသာအခါလုလင္ငယ္သည္ထိုဘိလူးအိုအားလမ္းျပခိုင္းေရႊ.ဘူလူးစစ္သည္ေတာ္မ်ားႏွင္ဆင္ရွိ
သည့္ေနရာသို႔ခ်ီတက္ေလသည္။ေတာနက္ႀကီးသို႔ေရာက္ေသာအခါဘီလူးအိုေျပာသည္အတိုင္ဦေခါင္(၇)လံုးႏွင္အျမီ(၇)ေခ်ာင္းရွိေသာဆင္မေႀကာက္မရြံ.ကာဖမ္းျပီတက္စိးကာ
နန္းေတာ္သို႔ျပန္ခဲ့သည္။ဘိလုူးဘုရင္၏နန္းေတာ္သို႔ေရာက္ေသာအခါကတိသည့္အတုိင္းလူတို႔တိုင္ျပည္မွဘုရင္ထံသို႔ထိုဆငိကိုပို႔သြားမည္ဟုဘီဘူးဘုရင္ထံခြင္ပန္ျပီဘိလူးစစ္သည္
မ်ာျခံရံကာထိုဆင္ကိုစီးကာထြက္ခဲ့သည္။
ထိုသို႔ထြက္ခြာရာေျမြမ်ာေနေသာေတာသို႔ေရာက္ေသာအခါေျမြဘုရင္က၀မ္းသာအာရႀကိဳဆိုသည္။ဇြဲႏွင့္သတိၱကိုမေလွ်ာ့ဘဲဦေခါင္(၇)လံုးႏွင္အျမီ(၇)ေခ်ာင္းရွိေသာဆင္ကိုရေအာင္
ရွာႏုိုင့္သည့္အတြက္၀မ္းသာႀကသည္။ထုိေနာက္ေျမြဘုရင္သည္ေျမြစစ္သည္မ်ားႏွင္အတူလုလင္ငယ္ေနာက္လိုက္ပါလာႀကသည္။သူတိုထြက္ခြာျပီကြ်ဲဘုရင္ထံျပန္ေရာက္ေသာအခါ
ကြ်ဲဘုရင္အလည္း၀မး္သာအားရႀကိဳဆိုျပီကြ်ဲစစ္သည္မ်ားသည္လုလင္ငယ္မ်ားႏွင္အတူလိုက္ပါလာႀကျပီတိုင္ျပည္သို႔ေရာက္ေသာအခါလွုပ္လွုပ္ရွားရွာျဖစ္ကုန္သည္။ေႀကာက္ရြံ.တႀကီ
ျဖစ္ႀကသည္။ဘုရင္သည္လုလင္ခရီးဦႀကိဳျပဳျပီအမွာကို၀န္ခ်ျပီတိုင္ျပည္ကိုလုဘင္အားအပ္ေလသည္။လုလင္သည္တုိင္းျပည္ကိုလက္မခံဘဲေနာင္မဆင္မျခင္မစူးမစမ္းမလုပ္ရန္ဘုရင္
အားဆိုဆံုးမျပီညီကိုေခၚကာဘိလူးတိုင္းျပည္သို႔ပင္ျပန္ခဲေလးသည္။ဘိလူးတိုင္ျပည္သို႔ေရာက္ေသာအခါဦေခါင္(၇)လံုးႏွင္အျမီ(၇)ေခ်ာင္းရွိေသာဆင္ကိုမိမိဖမ္းယူေသာေတာထဲျပန္
လြတ္ျပီဘီလူးတိုင္ျပည္တြင္အိပ္ေရွ.ရာထူးျဖင္ေအးခ်မ္းစြားေနႀကေလသည္။
